تومور مغزی مادرزادی به دسته‌ای از تومورها اطلاق می‌شود که در 60 روز ابتدایی پس از تولد شناسایی شده که البته مانند سایر تومورهای مادرزادی سیستم عصبی مرکزی، بسیار نادر است. احتمال مشاهده تومور مغزی مادرزادی در نوزادان تازه متولد شده چیزی حدود 0.34 در هر یک میلیون کودکی است که زنده متولد می‌شوند که این تعداد حدود 0.5 الی 1.5 درصد از کل تومورهای سیستم عصبی مرکزی را شامل می‌شود. اکثر تومورهای مغزی مادرزادی منجر به مرگ جنینی داخل رحمی می‌شود که این امر امکان محاسبه دقیق درصد رویداد این تومورها را مشکل می‌کند.

در سال 1980 دکتر Hoff و همکارانش برای اولین بار بوسیله امواج اولتراسوند موفق به شناسایی نوعی تومور مغزی مادرزادی در یک جنین 28 هفته‌ای شدند. پس از آن موارد دیگری از تومور مغزی مادرزادی طی بارداری گزارش شد که از میان آن‌ها تراتوما و گلیوما از جمله شایع‌ترین موارد هستند. امروزه استفاده از دستگاه‌های پیشرفته اولتراسوند در دوران بارداری امکان تشخیص سریع این تومورها را در دوران جنینی تسهیل کرده است. همچنین استفاده از دستگاه MRI در کنار اولتراسوند دقت و صحت این آزمایش‌های تشخیصی را به مراتب ارتقا بخشیده است. مشاهده جسم جامد، کیست یا رسوبات کلسیمی می‌تواند علائمی از وجود این تومورها باشد. همچنین این تومورها ممکن است همراه با ناهنجاری‌هایی مانند macrocrania، تورم موضعی جمجمه، هیدروسفالی، خونریزی داخل جمجمه، epignathus، polyhydramnios و نواقص قلبی باشند. از جمله علائم دیگر وجو تومور پس از تولد عبارتند از تشنج، خواب آلودگی، تهوع و حرکات غیر طبیعی چشم‌ها. با این حال تشخیص مطلق و قطعی وجود تومور نیاز به انجام آنالیزهای هیستولوژی پس از تولد دارد. گرچه در اکثر موارد نوزاد مبتلا به تومور مغزی مادرزادی پس از تولد در مدت کوتاهی فوت خواهد کرد و احتمال زنده ماندن آن‌ها حدود 28% است.

ویژگی‌های بالینی تومور مغزی مادرزادی تماما با سایر تومورهای ایجاد شده در کودکان یا بزرگسالان متفاوت است. تومورهای مغزی مادرزادی به دو دسته تومورهای تراتوما (فراوان‌ترین تومور مشاهده شده) و تومورهای غیر تراتوما مانند نورواپیتلیال، مزانشیمال و غیره تقسیم می‌شوند. چنانچه جنین یا مادر در معرض عوامل خارجی مانند دارو، ویروس و تابش‌های یونیزه قرار گیرند می‌تواند به ایجاد چنین تومورهایی منجر شود. خطاهای تکاملی در دوران جنینی نیز ممکن است علت ایجاد این تومورها باشد. تراتوما از جمله تومور مغزی مادرزادی بسیار شایع است که حدود 62% تومورهای مغزی در دوران بارداری را شامل می‌شود. اغلب تراتوماهایی که در مغز جنین‌ها یافت شده‌اند از نظر پاتولوژیکی خوش خیم هستند.

چنانچه یک تومور مغزی مادرزادی شناسایی شود، یکی از گزینه‌های پیش رو توقف بارداری است. اما در صورت عدم وجود امکان توقف بارداری لازم است از جراحی سزارین برای زایمان استفاده شود. در افراد مبتلا به هیدروسفالی حاد یا ماکروسفالی، پروسه زایمان سخت خواهد بود.

اگر می‌خواهید در مورد تومورهای شایع مغزی مطالعه کنید روی لینک آن کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای مشاوره با ما در تماس باشید