برای افراد مبتلا به تومورهای مغزی راه‌های درمانی متنوعی وجود دارد. این گزینه‌ها شامل عمل جراحی، پرتو درمانی و شیمی درمانی است و اغلب افراد از ترکیب چند گزینه بهره می‌برند.
انتخاب هر یک از روش‌های درمان به عوامل زیر بستگی دارد:

• نوع و درجه تومور مغزی
• محل تومور در مغز
• اندازه تومور
• سن و شرایط جسمانی بیمار

در بعضی از موارد خاص سرطان‌های مغز، پزشک معالج ناچار است مایع نخاعی را هم بررسی کند تا مطمئن شود سلول‌های سرطانی ستون فقرات و نخاع را تحت تاثیر قرار نداده‌اند.مراحل جراحی

به طور معمول عمل جراحی اولین گزینه انتخابی برای درمان تومور مغزی است. با این وجود، همین جراحی نیز انواع متفاوت دارد و با متدهای متنوعی انجام می‌شود. پیش از جراحی تمام و یا بخشی از سر بیمار را می‌تراشند و در برخی مواقع، عمل جراحی تومور تحت بیحسی عمومی صورت می‌گیرد.
عمل جراحی باز مغز را کرانیتومی می گویند. در این عمل،‌ به صورت موقت بخشی از استخوان جمجمه برای دسترسی به مغز برداشته می‌شود. جراح یک برش کوچک روی پوست سر ایجاد می‌کند و با کمک اره‌های مخصوص قسمتی از استخوان جمجمه را برمی‌دارد. بیمار ممکن است طی برداشتن تمام یا بخشی از تومور به هوش باشد که این تصمیم به نظر جراح بستگی دارد. تمام تلاش جراح در انجام چنین عمل‌هایی این است که تا حد امکان و بدون آسیب رساندن به بخش‌های سالم مغز، تومور را خارج کند. در حین جراحی از فرد خواسته می‌شود پای خود را حرکت بدهد، بشمارد، حروف الفبا را به ترتیب نام ببرد و یا یک داستان تعریف کند. توانایی شخص در دنبال کردن و انجام این دستورات به جراح در محافظت از بخش‌های مهم مغز کمک می‌کند.
بعد از برداشتن تومور، جراح قسمت باز شده جمجمه را با استخوان و یا قطعه ای فلزی یا پارچه می‌پوشاند و سپس شکاف پوست سر را بخیه می‌زند. گاهی ممکن است برداشتن تومور بدون آسیب رساندن به بخش‌های سالم مغز امکان‌پذیر نباشد. در این موارد پرتو درمانی و یا روش‌های دیگر تجویز می‌شود.

عوارض جراحی
احساس درد و ناراحتی تا چند روز بعد از عمل جراحی طبیعی است که با کمک دارو تا حد زیادی کنترل می‌شود. خستگی و ضعف از دیگر عوارض چنین عمل‌هایی است که به مرور زمان و با توجه به شرایط جسمی افراد مختلف،‌ بین چند روز تا چند هفته ادامه خواهد داشت.
از دیگر عوارض کمتر شایع بعد از چنین جراحی‌هایی ، آب آوردن مغز، ورم یا همان “اِدم مغزی” است. تیم مراقبت تا چند ماه بعد از جراحی، شرایط بیمار را از نظر علائم تورم یا فلوئید کنترل می کنند. گاهی برای کم شدن ورم برای بیمار استروئید تجویز می‌شود که یکی از انواع کورتیزون‌هاست و به کاهش تورم کمک می‌کند. گاهی برای خشک کردن فلوئید حتی عمل جراحی ثانویه توصیه می‌شود. در برخی موارد، جراح یک لوله نازک به نام شانت را در حفره مغزی می گذارد تا مایع مغزی نخاعی به راحتی از مغز خخارج شده وتوسط همین لوله به بخش دیگری از بدن منتقل و در آن قسمت خشک شود. به طور معمول مایع مغزی به سمت شکم و یا قلب هدایت می‌شود. عفونت، یکی دیگر از مشکلات بعد از جراحی تومور مغز است که با تجویز آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود.

منابع:
http://www.medicinenet.com/
http://www.cancer.gov/
http://www.webmd.com/