وستیبولار شوانوم به طور معمول از شاخه وستیبولار عصب هشتم مغزی (عصب شنوایی) در کانال گوش داخلی منشا می گیرد. این بیماری می تواند به صورت منفرد و یا در زمینه بیماری های ژنتیکی مثل نوروفیبروماتوز بروز یابد.با رشد تدریجی تومور فشار روی باقی شاخه های عصب 8 و همچنین اعصاب 5 و 7 مغزی (اعصاب مربوط به حس و حرکت صورت) وارد می آید. و به صورت نادرتر اعصاب9 و  10 مغزی اعصاب (مربوط به بلع ) ممکن است تحت فشار قرار گیرند. در صورت افزایش بیشتر سایز تومور پونز و مدولا (ساختارهای حیاتی ساقه مغز) تحت فشار قرار می گیرند و امکان ایجاد هیدروسفالی وجود دارد. اولین و شایعترین علامت کاهش شنوایی است. به خاطر ماهیت اپیزودیک و تدریجی بروز علایم اغلب بیماران مدت زیادی نسبت به تظاهرات بیماری بی تفاوت هستند. گاها بیماران به دنبال عدم توانایی صحبت با تلفن با یکی از گوش ها به پزشک مراجعه می کنند.

به خاطر اهمیت زیاد حفظ عملکرد اعصاب مغزی در حین شوانوم عصب 8 تکنیکهای متعدد مانیتور این اعصاب حین عمل بوجود آمده اند. استفاده درست از تجهیزات مانیتورینگ حین عمل همراه با توانایی تفسیر دقیق سیگنالهای آن ها در حفظ اعصاب مغزی حین جراحی امری حیاتی است.

اپروچ رتروسیگمویید اغلب برای جراحی تومورهای با سایز متوسط تا بزرگ استفاده می شود. این اپروچ دید مناسبی از عناصر حفره خلفی مغز شامل سطح تماس تومور با مخچه و ساقه مغز به جراح می دهد.

حفظ عصب 7 مغز (عصب مربوط به حرکت صورت ) در جراحی نورینوم آکوستیک اهمیت زیادی دارد زیرا فلج صورت پیامدهای اجتماعی بسیاری برای بیماران به همراه دارد.

اندازه بزرگ تومور قبل از عمل با نتایج ضعیفتر عملکرد عصب صورتی پس از عمل ارتباط مسقیم دارد. گروهی از بیماران ممکن است از فلج نسبی صورت پس از جراحی مبتلا شوند که خود خطر ایجاد عوارض چشمی به دلایل بسته نشدن کامل پلک را به دنبال دارد. لذا مراقبت های فوری بعد ازجراحی ازچشم برای جلوگیری از عفونت و زخم قرنیه باید صورت گیرد.

با اختراع سیستم های مانیتورینگ حین عمل و توانایی تحریک مستقیم عصب صورت حین عمل این امکان برای جراحان بوجود آمد که بتوانند عملکرد و تمامیت عصب را حین جراحی مانیتور کنند و از آسیب ناخواسته به عصب پرهیز کنند. اگرچه این تجهیزات توانایی پیش بینی میزان بهبودی در آینده در عصبی که از قبل سیگنال غیر طبیعی دارد را دارا نیستند.