مننژیوم مغزی تومورهایی هستند که از لایه‌های غشایی پوشاننده مغز و نخاع (و نه از بافت مغز) به وجود می‌آیند. از نظر زیست شناختی، بیشتر مننژیوم مغزی خوش‌خیم هستند اما برخی از آن‌ها ممکن است مهاجم و سخت درمان باشند، خصوصا زمانی که عصب‌ها را احاطه می‌کنند مانند عصب بینایی که بر روی دید اثر می‌گذارد.
احتمال بازگشت مننژيوم مغزی چقدر است؟
بر اساس یک مطالعه تقریبا نیمی از مننژیوم مغزی جراحی شده پس از 20 سال عود می‌کنند. از این رو نظارت و پیگیری منظم سلامتی فرد بسیار اهمیت دارد. افراد مبتلا به مننژیوم مغزی می‌توانند با پیگیری و انجام تصویربرداری منظم از مغز یک زندگی عادی را داشته باشند.
بر اساس گفته‌های متخصصین مننژیوم مغزی و جراحان مغز و اعصاب مرکز جامع تومور مغزی جانز هاپکینز عوامل متعددی بر عود مننژیوم مغزی بعد از جراحی می‌توانند موثر باشند. از جمله این عوامل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• آیا جراحی توانسته تمام مننژیوم مغزی را حذف کند؟
چند روز پس از عمل جراحي مننژيوم مغزی ، جراح شما، اسكن بعد از عمل را ترتيب مي‌دهد. این اسکن کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که تومور و غشاء متصل به آن (دورا) کاملا حذف شده است. مننژیوم مغزی جدیدی ممکن است به خاطر حذف نشدن کامل دورا ایجاد شود. حذف کامل مننژیوم مغزی و دورا بهترین راه برای جلوگیری از عود مجدد است. با این حال، هنوز ۳۲-۲۴ درصد احتمال عود مننژیوم مغزی در طی 15 سال حتی زمانی که تومور به صورت کامل حذف شده باشد وجود دارد. در حدود 95 درصد از عودها، مننژیوم مغزی جدید در همان محل قبلی رشد می‌کند.
در برخی موارد نیز، برداشتن کامل یا حذف کامل مننژیوم مغزی امکانپذیر نیست. به هرحال اگر تومور مننژيوم مغزی به طور کامل حذف نشود، ممکن است در عرض 10 تا 20 سال دوباره رشد کند.
• درجه تومور مننژیوم مغزی چه بوده است؟
90 درصد از تومورهای مننژیوم مغزی از نوع درجه 1 هستند. این بدین معناست که سلول‌های تومور در زیر میکروسکوپ دیده شده (به آرامی رشد می‌کنند) و تومور گسترش نمی‌یابد.
مننژیوم مغزی غیر معمول (آتیپیک) و آناپلاستیک تمایل به درگیر کردن مغز دارند. این نوع تومورها، احتمال عود و بازگشت دارند. همچنین ممکن است نکروز داشته باشند که در واقع یک ویژگی بدخیمی است. سلول‌های این تومورها به سرعت تقسیم می‌شوند.
• اندازه و محل تومور مننژیوم مغزی چقدر و کجا بوده است؟ آیا بیش از یک تومور وجود داشته است؟
نکته قابل توجه این است که بر اساس گزارشات موجود ارتباط معناداری میان سن و جنسیت با میزان عود مننژیوم مغزی یافت نشده است. با این حال سلامت عمومی فرد و عوامل زیست محیطی و آیاتروژنیک می‌تواند بسیار مهم باشند.
یکی از عوامل مهم زیست محیطی یا آیاتروژنیک اثر تابش یونیزه در ناحیه سر و گردن است. میزان بروز مننژیوم مغزی در میان بازماندگان فاجعه هسته‌ای هیروشیما در پایان جنگ جهانی دوم از این نظریه پشتیبانی می‌کند. با این حال، اغلب موارد مننژیوم مغزی ناشی از آیاتروژنیک و مرتبط با تابش تشخیصی در حوزه دندانپزشکی است.
به نظر می‌رسد رادیوتراپی با ایجاد مننژیوم مغزی رابطه دارد. جالب است بدانید آسیب‌های مغزی (ضربه) نیز احتمال ابتلا به مننژیوم مغزی را 1 تا 2 دهه بعد از آن افزایش می‌دهد.
در دوران بارداری مننژیوم مغزی ممکن است به سرعت رشد کند و کاملا کشنده باشد.
در یک بررسی جامع، نقش عوامل محیطی مختلف بر روی بروز مننژیوم مغزی در یک جمعیت چینی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد که سیگار کشیدن به طور قابل توجهی شیوع مننژيوم مغزی در زنان را افزایش می‌دهد. به طور مشابه، سرب، قلع و کادمیوم نیز باعث افزایش میزان مننژیوم مغزی در کارگران در معرض خطر می‌شود. در مقابل، یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات احتمال ابتلا به مننژیوم مغزی را کاهش می‌دهد. اگرچه مصرف الكل به عنوان عامل خطر براي مننژیوم مغزی مطرح است اما شواهد متقاعد کننده‌اي براي تأييد اين فرضيه وجود ندارد.
با ظهور تکنولوژی‌های جدید ارتباطات مخابراتی به ویژه تلفن‌های همراه، این سوال مطرح است که آیا ارتباطی بین ابتلا، گسترش و عود مننژیوم مغزی و استفاده از تلفن‌های همراه وجود دارد یا خیر؟ شرکت Interphone مطالعه‌ای در این زمینه انجام داده است و گزارش کرده است که ارتباطی وجود ندارد. با این حال باید توجه داشته باشیم که گزارش‌های تحقیقاتی زیادی در این زمینه وجود ندارد و دوره پیگیری نسبتا کوتاه بوده است زیرا تلفن‌های همراه تنها در حدود 20 سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته‌اند و اثرات بلند مدت استفاده از آن‌ها نامعلوم است.
اگر می‌خواهید در مورد مننژیوما بیشتر مطالعه کنید روی لینک آن کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای ارتباط با ما در تماس باشید.