مننژیوم نوعی تومور است که در لایه غشایی محافظت کننده از مغز و نخاع ایجاد می‌شود. در حقیقت مننژیوم در غشای مننژ ایجاد می‌شود که یک غشای سه لایه‌ای است. تومور مننژیوم معمولا سرعت رشد بسیار آرامی دارد و بیش از 90 درصد موارد از نوع خوش‌خیم هستند.
اکثر اوغات مننژیوم هیچ گونه عارضه‌ای ندارد و لذا نیازی به درمان اضطراری و فوری نیز نخواهد داشت. اما رشد بیش ازحد همین تومورهای خوش‌خیم می‌تواند عوارض ناگواری را سبب شود. مننژیوم از جمله رایج‌ترین تومورهایی است که در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می‌شود و در زنان بیش از مردان شیوع دارد. بعضی از انواع این تومورها بطور غیر معمول دسته‌بندی می‌شوند، یعنی نه خوش‌خیم و نه بدخیم هستند. اما این نوع از مننژیوم می‌تواند به نوع بدخیم تغییر پیدا کند.
تنها تعداد بسیار معدودی از تومورهای مننژیوم بدخیم بوده و سرطانی هستند. این دسته از تومورها سرعت رشد و تکثیر بالایی داشته و به سایر نقاط مغز یا سایر اندام‌ها نظیر شش متاستاز خواهند داد.

فاکتورهای ریسک و عوامل ایجاد مننژیوم

علل ایجاد مننژیوم هنوز به خوبی مشخص نیست. با این همه، دو فاکتور شناخته شده عبارتند از:
• قرار گرفتن در معرض پرتو
• بیماری نوروفیبروماتوز نوع 2، نوعی بیماری ژنتیکی

عوارض مننژیوم

از آنجایی که مننژیوم معمولا بسیار آهسته رشد می‌کند، عوارض آن به آهستگی پدیدار می‌شود. مهمترین عوارض شناخته شده عبارتند از:
• سردرد
• تشنج
• دید تار
• ضعف در بازو و پاها
• بی‌حسی
• اختلال در تکلم

تشخیص مننژیوم

مننژیوم به ندرت قابل تشخیص و شناسایی است تا زمانی که در اثر رشد بیش از حد، عوارض آن پدیدار شود. پس از بروز چنین عوارضی پزشک بوسیله MRI یا CT scan اقدام به اسکن مغز خواهد کرد. این آزمایش به پزشک امکان تعیین موقعیت و انداره تومور را می‌دهد. گاها ممکن است نمونه گیری از تومور انجام شود تا خوش‌خیم یا بدخیم بودن آن مشخص شود.

.اگر می خواهید در مورد مننژیوما بیشتر مطالعه کنید روی لینک آن کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای مشاوره با ما در تماس باشید.