درمان صرع – قسمت اول

به طور معمول بیشتر حمله‌های صرع با کمک دارو کنترل می‌شوند. این داروها که اغلب ضد انعقاد خون هستند بر اساس فاکتورهای مختلفی از قبیل تعداد دفعات تکرار حملات، شدت تشنج‌ها، سن بیمار، وضعیت جسمی و همچنین سابقه پزشکی بیمار تجویز می‌شوند. تنوع دارویی برای کنترل حملات صرع و یا تشنج زیاد است و اغلب داروها هم در چند سال اخیر معرفی شده‌اند. دیلانتین، فنوباربیتال، تگرتول، استازولامید، ‌توپیرامات، پریمیدون، لاموتریژین، والپرومید، فلورازپام از داروهای قدیمی ضد تشنج هستند. فلباتول، گابیتریا، کِپرا، لامیکتال، نئورونتین، تریلپتال و زونگرام از داروهای جدیدتری محسوب می‌شوند که برای کنترل حملات صرع تجویز می‌شوند.
به شکل کلی تفاوت کوچکی بین تمام داروهای تجویز شده برای تشنج وجود دارد. انتخاب نوع دارو هم همان طور که گفته شد کاملا به شرایط بیمار بستگی دارد. بیماران مختلف ممکن است در مقابل عوارض جانبی داروهای مختلف واکنش‌های متفاوتی داشته باشند و همین موضوع در تجویز پزشک تاثیرگذار خواهد بود.
غالبا حملات بیش از ۷۰ درصد بیماران مبتلا به صرع توسط دارو کنترل می‌شود اما در مواردی که داروها کاری از پیش نمی‌برند می‌شود از روش جراحی استفاده کرد. جراحی تشنج در بخش خدمات توضیح داده شده است و مطالب تکمیلی را هم می‌توانید در بلاگ‌های بعدی مطالعه کنید.

عوارض داروهای ضد تشنج
عوارض جانبی داروهای مربوط به بیماری صرع به سه دسته تقسیم می‌شوند:

    • عواض جانبی متداول و قابل پیش‌بینی:

این عواض جانبی، عمومی و غیر اختصاصی هستند و بسته به دوز تجویز شده بعد از مصرف تمام داروهای ضد صرع مشاهده می‌شوند. این علائم ناخوشایند، تاری دید یا دو بینی، خواب‌آلودگی، افسردگی، عدم تعادل و دل‌پیچه هستند و دلیل این که در مورد تمام داروهایی از این دست عمومیت دارند این است که سیستم اعصاب مرکزی را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

    • عوارض جانبی فردی:

این علائم نادر و غیر قابل پیش‌بینی هستند و به دوز مصرفی دارو نیز بستگی ندارند. در اغلب موارد، این عوارض جانبی شامل خارش و التهاب پوستی، کاهش تعداد یاخته‌های خون و مشکلات کبدی است.

    • عوارض جانبی نادر:

این عوارض جانبی در مورد تمام خانواده‌های دارویی یکسان نیست. به عنوان مثال درد و التهاب لثه‌ها از عوارض جانبی مصرف دیلانتین است و یا مصرف دپاکن به ریزش مو منتهی می‌شود.
در حالت کلی حملات بیش از ۷۰ درصد بیماران مبتلا به صرع توسط دارو کنترل می‌شود اما در مواردی که داروها کاری از پیش نمی‌برند می‌شود از روش جراحی استفاده کرد. جراحی تشنج در بخش خدمات توضیح داده شده است و مطالب تکمیلی را هم می‌توانید در بلاگ‌های بعدی مطالعه کنید.

منابع:
http://www.medicinenet.com
https://www.epilepsy.com/