آنوریسم مغزی یک بیرون زدگی به صورت حباب در جدار شریان های مغز است. در حقیقت آنوریسم عروق مغزی ناشی از یک ضعف در جدار شریان های مغز بوده که به تدریج به علت بالا بودن فشار در داخل عروق سبب برجستگی شریان و ایجاد حباب می شود و چون جدار آن ها ضعیف تر از جدار طبیعی شریان های دیگر است، امکان دارد که پاره شده و سبب خونریزی مغزی شود. خونریزی می تواند در فضای ساب آراکنوئید اتفاق افتد که در این شرایط، خون همراه با CSF (مایع مغزی نخاعی) است و یا در داخل خود نسج مغز ایجاد شود که خونریزی داخل مغزی (اینترا سربرال هماتوما) نامیده می شود.

علائم بیماری

علائم خونریزی ناشی از آنوریسم مغزی شامل سردرد بسیار شدید و ناگهانی و معمولاً بدون سابقه قبلی بوده و در بیمارانی که قبلاً سردردهای معمولی داشته اند، این سردرد بسیار شدیدتر و متفاوت است. علائم دیگر شامل تغییر سطح هوشیاری و حتی کما، اختلالات حرکتی در دست و پا، استفراغ و تشنج است.

اقدامات تشخیصی

اولین اقدام تشخیصی انجام سی تی اسکن مغزی است. در موارد مشکوک، ابتدا نیاز به بررسی مایع مغزی نخاعی بوده و وقتی به ضایعه عروق مغزی شک کردیم، اقدامات بعدی مثل سی تی اسکن و آنژیوگرافی ضروری است.

درمان

امروزه روش درمان در آنوریسم های مغزی به دو نوع تقسیم می شود:

۱. روش اندوواسکولار (اینترونشن)

در این روش از طریق عروق مغزی بدون عمل جراحی باز و بدون باز کردن جمجمه، با استفاده از کاتتر و ابزارهای مخصوص وارد شریان شده، آنوریسم را پیدا کرده و با تزریق مواد خاص یا بالون این ضایعه عروقی را مسدود می کنند.

۲. روش عمل جراحی باز

در این روش با عمل جراحی، ضایعه عروقی را پیدا کرده و با استفاده از کلیپس های مخصوص، آنوریسم را می بندند. هر دو روش دارای فواید و عوارضی هستند، لذا انتخاب هر کدام از روش ها بهتر است با نظر پزشک معالج باشد.

زمان جراحی

جراحی باید در اولین فرصت و هر چه زودتر انجام شود. فقط در مواردی که حال عمومی بیمار خوب نباشد و بیمار در حالت ساب کما و یا کما است، عمل جراحی تا به هوش آمدن بیمار باید به تعویق افتد.

درمان آنوریسم هایی که به طور اتفاقی کشف می شوند

در صورتی که اندازه آنوریسم بیش از ۳ میلیمتر باشد، این آنوریسم باید درمان شود. در صورتی که اولین آنژیوگرافی در بیمار منفی بود، بعد از آن باید سی تی آنژیوگرافی شود و اگر منفی بود دو هفته بعد آنژیوگرافی تکرار شود.