آناتومی آرتروز گردن

ستون فقرات شما از 24 قطعه استخوان به نام مهره تشکیل شده است که این مهره‌ها بر روی یکدیگر قرار گرفته و به هم متصل شده‌اند. با اتصال این قطعات به یکدیگر، یک کانالی در بین آنها تشکیل می‌شود که وظیفه جای دادن و حفاظت از نخاع را بر عهده دارد. هفت مهره کوچکی که در ابتدای ستون فقرات و در قاعده جمجمه قرار می‌گیرند، ستون فقرات گردنی را تشکیل می‌دهند. آرتروز گردن عارضه‌ای است که این هفت مهره کوچک گردنی را درگیر می‌سازد.

آرتروز گردن و دیسک گردن هر دو مربوط به مشکلات مفاصل ستون فقرات می شوند. آرتروز (اسپوندیلوز) و دیسک گردن (اسپوندیلیت)، دو شرایط مختلف هستند که نیاز به درمان های متفاوتی دارند.دیسک گردن، التهاب مفاصل بین مهره ها می باشد که شبیه به آرتروز است. به مرور زمان، مفاصل ممکن است ملتهب شوند، رشد کنند و در نهایت به هم متصل شوند. به شرایط جوش خوردن استخوان ها به یکدیگر، اسپوندیلیت آنکیلوزان (روماتیسم ستون فقرات) گفته می شود. وقتی که استخوان ها رشد کنند و به هم متصل شوند، ستون فقرات تحرک و انعطاف پذیری خود را از دست می دهد. اسپوندیلوز در واقع همان آرتروز است، اما شرایطی ست که به فرسودگی مفاصل بر اثر افزایش سن مربوط می شود.

با بالا رفتن سن، دیسک های مفاصل، آب خود را از دست می دهند و به تدریج سخت تر می شوند. در اکثر افراد، دیسک ها فرسوده می شوند و فضای خالی در مفاصل ایجاد می کنند. استخوان ها برای جبران فضاهای خالی رشد می کنند و خارهای استخوانی را در مفاصل تشکیل می دهند. خارهای استخوانی با هم دیگر اصطکاک پیدا می کنند و موجب درد و سفتی استخوان ها می شوند.

تفاوت بین دیسک گردن و آرتروز گردن در چیست؟

ستون فقرات از استخوان هایی به نام مهره ساخته شده است و به مواد ژله ای بین هر دو مهره، دیسک گفته می شود. به مرور زمان، مفاصل و دیسک ها بر اثر استفاده زیاد فرسوده یا ملتهب می شوند. دیسک گردن بر اثر التهاب مفاصل به وجود می آید و موجب آرتروز گردن می شود. آرتروز، ساییدگی و فرسودگی کلی مفاصل می باشد که منجر به تحلیل رفتن دیسک ها و مفاصل می شود. این دو شرایط ممکن است شبیه به هم به نظر برسند، اما ناشی از عوامل مختلفی هستند و آرتروز گردن با دیسک گردن پیامدهای متفاوتی دارند.

علائم آرتروز گردن

در حالی که آرتروز در گردن شایع است ، علائم آرتروز گردن در افراد مختلف متفاوت است. برای اکثر افراد ، آرتروز گردن هیچ علامتی ندارد. هنگامی که علائم آرتروز گردن رخ می دهد ، به طور معمول درد و سفتی در گردن است که از خفیف تا شدید متغیر است.

ممکن است با نگاه کردن به بالا یا پایین برای مدت طولانی ، یا با فعالیت هایی که گردن برای مدت طولانی در همان وضعیت نگه داشته می شود مانند رانندگی یا خواندن کتاب ، میزان درد بدتر شود . گردن درد معمولاً با استراحت یا دراز کشیدن فروکش می کند.

علائم دیگر آرتروز گردن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد
هنگام چرخاندن گردن ، سر و صدا یا احساس خرد شدن
اسپاسم عضلات در گردن و شانه ها
مشکل در راه رفتن
ضعف در دست ها یا پاها
از دست دادن تعادل
دو نوع دیگر از علائم که در افراد مبتلا به آرتروز گردن شایع است ، رادیکولوپاتی و میلوپاتی است.

رادیکولوپاتی بر ریشه عصب نخاعی ، بخشی از عصب که از نخاع اصلی منشعب می شود ، تأثیر می گذارد. معمولاً نوعی فشار بر ریشه عصب نخاعی علائمی مانند درد ، ضعف ، بی حسی و / یا احساس گزگز در اندام را ایجاد می کند.

میلوپاتی یک روند بیماری آرتروز است که بر نخاع تأثیر می گذارد و با گذشت زمان به آرامی ظاهر می شود. علائم شامل فشرده شدن ریشه عصب نخاع ، رادیکولوپاتی ، درد ، ضعف ، بی حسی و / یا احساس گزگز در اندام است.

آرتروز گردن می تواند ناتوان کننده باشد ، به خصوص اگر فشار بر روی نخاع وجود داشته باشد ، که نهایتا منجر به از دست دادن قدرت ، هماهنگی و تعادل می شود.

درمان آرتروز گردن

هدف اولیه درمان آرتروز گردن، تسکین درد، جلوگیری از فشرده شدن عصب و بازیابی عملکرد طبیعی می باشد، اما یک روش درمانی، برای همه ی افراد تأثیر یکسانی ندارد. اگر مشکل آرتروز گردن برای شما تشخیص داده شد، برنامه درمانی شما شامل مؤلفه هایی خواهد بود که به طور خاص علائم و دیگر عوامل فردی شما را مورد هدف قرار می دهد.

روش های درمانی جراحی ممکن است شامل برداشتن استخوان، خار استخوان یا بافت دیسکی باشد که ممکن است عصب های ستون فقرات گردنی را تحت فشار قرار دهد. جراحی فیوژن یا جوش دادن دیسک های ستون فقرات گردنی می تواند به تسکین گردن درد کمک کند. جراحی برای این شرایط ممکن است به چند روش زیر انجام شود:

دیسککتومی قُدامی گردن و فیوژن ستون فقرات

رایج ترین روش جراحی برای درمان آرتروز می باشد. در این روش جراحی، دیسک درگیر از طریق یک بُرش ریز در جلوی گردن خارج می شود. جراح پس از خارج سازی دیسک، فضای باقی مانده را به هم متصل می کند. پزشک همچنین ممکن است برای استحکام بیشتر از یک صفحه استفاده کند.

دیسککتومی خلفی گردن

این روش جراحی به اندازه روش دیسککتومی قدامی کاربرد ندارد، زیرا فرایند پیچیده تری دارد. در ستون فقرات، این روش ممکن است ضروری باشد. در این روش جراحی، اقدامات مشابهی با دیسککتومی قُدامی انجام می شود، اما نیاز به یک درگاه ورودی پشتی دارد.

عمل دیسک مصنوعی گردن

این روش نیز درست مانند عمل دیسککتومی قُدامی، با استفاده از برش کوچکی در جلوی گردن انجام می شود. تفاوت این دو روش در این است که به جای جوش زدن فضای دیسک باقی مانده، یک دیسک مصنوعی به جای دیسک آسیب دیده قرار داده می شود. هدف از این کار، تقلید شکل و فعالیت ساختارهای ستون فقرات گردنی اصلی می باشد.

متخصصین دیسک و ستون فقرات با معاینه و استفاده از نوار عصب و MRI فرق آرتروز گردن با دیسک گردن را تشخیص می‌دهند و سپس درمان مناسب را برای بیمار توصیه می‌کنند.