اوضاع مغز هم متشنج می‌شود
تشنج ایجاد تغییراتی در فعالیت الکتریکی مغز است. این تغییرات ممکن است همراه با علائم ظاهری و یا بدون علامت باشند. تشنج شدید باعث لرزشهای سخت و از دست دادن کنترل فرد می‌شود. البته تشنج خفیف نیز میتواند نشانهای از یک مشکل پزشکی قابل توجه باشد، بنابراین شناسایی این علائم امر مهمی بهشمار میرود.
تشنج انواع مختلفی دارد: تشنج جزئی (ناکامل)، که فقط در یک سمت مغز اتفاق می افتد و یک طرف از بدن را تحت تأثیر قرار میدهد و تشنج کامل، که در هر دو سمت مغز اتفاق می افتد و هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار میدهد. این نوع تشنج شامل حمله بزرگ صرع (grand mal) و تشنج تونیک کلونیک tonic-clonic seizure)) است. ممکن است فرد هر دو نوع تشنج جزئی و کامل را بهطور همزمان و یا بهدنبال هم تجربه کند.
علائم تشنج
علائم تشنج از چند ثانیه تا ۱۵ دقیقه بروز میکند. گاهی اوقات قبل از تشنج نیز علائمی مانند احساس ناگهانی ترس و اضطراب، ناراحتی معده، سرگیجه و تغییراتی در بینایی ظاهر میشوند.
علائمی که در حین تشنج مشاهده میشوند شامل موارد زیر هستند:
فراموش کردن زمان وسردرگمی، انقباض های عضلانی غیر قابل کنترل، سرازیر شدن آب دهان یا کف از دهان، سقوط، احساس طعم ناآشنا در دهان، فشار دادن دندانها، حرکات سریع و ناگهانی چشم، ایجاد صداهای غیر عادی مانندخرخر، از دست دادن کنترل عملکرد مثانه یا روده، تغییرات خلق و خوی ناگهانی.
مراحل تشنج
رخدادهایی که در طول تشنج اتفاق میافتد شامل 3 مرحله کلی است:
-
-
آغاز تشنج:
-
برخی افراد ممکن است چند ساعت یا چند روز قبل از تشنج، عواطف، احساسات و یا تغییراتی در رفتار خود تجربه کنند. این علائم بهعنوان بخشی از تشنج محسوب نمیشوند، اما فرد را از امکان بروز تشنج مطلع میکنند. البته تمام افراد این علائم را مشاهده نمیکنند.
-
-
حین تشنج:
-
این مرحله، فاز تشنج نامیده می‌شود. این دوره زمانی، از اولین علائم (احساس سردرگمی) تا پایان تشنج را در برمیگیرد و در واقع همان فعالیت الکتریکی تشنج در مغز است.
-
-
پایان تشنج:
-
این مرحله، به زمان پس از پایان تشنج اطلاق می‌شود و فرد بهبودی خود را باز مییابد. بهبود برخی افراد بلافاصله حاصل می‌شود، درحالی که سایرین چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشد تا به حالت عادی بازگردند.
عوامل تشدید کننده تشنج و راه‌های مهار آن
تشنج ممکن است ناشی از شرایط جسمانی بدن باشد، زیرا هر چیزی که روی بدن تاثیر می گذارد، ممکن است روی مغز نیز اثر گذاشته و منجر به تشنج شود. برخی از این موارد عبارتند از: ترک الکل، گزش حشرات یا زخم حاصل از گزش حشرات، عفونت مغز مانند مننژیت، آسیب مغزی هنگام تولد، نقصهای مادرزادی مغز، خفگی، سوء مصرف دارو، ترک دارو، عدم تعادل الکترولیتهای بدن، شوک الکتریکی، صرع، فشار خون بسیار بالا، تب، وارد شدن ضربه به سر، نارسایی کلیه یا کبد، پایین آمدن قند خون و سکته مغزی.
امکان دارد تشنج در یک خانواده شیوع داشته باشد. اگر در خانواده شما کسی با سابقه تشنج وجود دارد، بهتر است پزشک خود را در جریان قرار دهید. در برخی موارد به ویژه در افراد خردسال، ممکن است هیچ علت شناخته شدهای برای تشنج وجود نداشته باشد.
تشنج اثرات مخربی بهدنبال دارد و اگر درمان صورت نگیرد، ممکن است علائم آن شدت یابد و یا مدت زمان بروز آن طولانیتر شود. تشنج طولانی نیز می تواند منتهی به اغما و مرگ شود. برای پیشگیری از تشنج راههایی مانند در پیش گرفتن سبک زندگی سالم و خواب کافی، رژیم غذایی مناسب و ورزش منظم توصیه شده است. انجام فعالیتهای کاهشدهنده استرس و خودداری از مصرف مواد مخدر نیز به کاهش حملات کمک میکند.
منابع:
http://www.epilepsy.com
http://www.healthline.com/symptom/seizures
