گلیوبلاستوما مولتیفرم (GBM) شایعترین نوع تومور بدخیم مغز در بزرگسالان است. سلولهای سرطانی در تومورهای GBM به سرعت تکثیر میشوند و ممکن است به سایر نواحی مغز نیز سرایت کنند. به ندرت، این نوع سرطان به سایر قسمتهای بدن گسترش مییابد.
تومورهای گلیوما مانند GBM از سلولهای گلیال شروع میشوند، که برای عملکرد سلولهای عصبی حیاتی هستند. GBMها به طور خاص در سلولهای گلیال آستروسیتی شکل میگیرند و سریعترین رشد را در بین تومورهای آستروسیتی نشان میدهند.
GBM و درمان آن ممکن است بر عملکرد مغز تأثیر بگذارد و میتواند منجر به تغییرات خلقی و مشکلات حافظه شود. بسیاری از افراد مبتلا به GBM در نهایت مجبور به قطع کار و رانندگی میشوند و ممکن است نیاز به مراقبت تمام وقت داشته باشند، که ممکن است باعث افسردگی یا نگرانی شود.
درمان گلیوبلاستوما ممکن است بسیار دشوار باشد و اغلب امکان پذیر نباشد، اما میتواند به کنترل پیشرفت سرطان کمک کرده و علائم و نشانهها را کاهش دهد. GBM معمولاً افراد 45 تا 70 ساله را تحت تأثیر قرار میدهد، و میانگین سنی در هنگام تشخیص آن 64 سال است. این بیماری در همه سنین و جنسیتها تأثیر میگذارد، با این حال مردان به طور کمی بیشتر در معرض خطر هستند.
علت ایجاد گلیوبلاستوما (GBM)، همانطور که در حال حاضر شناخته شده است، به طور دقیق هنوز مشخص نیست. با این حال، برخی عوامل ممکن است در ایجاد این نوع تومور مغزی نقش داشته باشند:
1. عوامل ژنتیکی: تاریخچه خانوادگی تومورهای مغزی وجود داشته باشد که نشان دهنده ارثی بودن بخشی از بروز GBM باشد.
2. عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند تابشهای قرارگیری، که در برخی از موارد میتوانند عامل ایجاد سلولهای سرطانی باشند.
3. عفونتهای ویروسی:برخی از تحقیقات نشان داده است که برخی از ویروسها ممکن است در بروز گلیوبلاستوما نقش داشته باشند، اما این تاثیرات هنوز دقیقاً شناخته نشدهاند.
4. عوامل دیگر: عوامل دیگری نیز ممکن است در بروز این نوع تومور مغزی نقش داشته باشند که ممکن است در آینده با پژوهشهای بیشتر شناسایی شوند.
به طور کلی، این عوامل به طور ترکیبی و تعاملی ممکن است در بروز گلیوبلاستوما نقش داشته باشند، اما برای دقیقتر شناختن علت اصلی این نوع تومور نیاز به تحقیقات بیشتر و پیچیدهتر در آینده وجود دارد.
علائم گلیوبلاستوما (GBM) میتوانند متنوع و متفاوت باشند و بستگی به موقعیت، اندازه، و تأثیر تومور بر مغز داشته باشند. برخی از علائم شایع شامل موارد زیر هستند:
1. سردرد: سردرد شدید و مداوم، به خصوص در صبح زود و یا شب میتواند یکی از نشانههای اولیه GBM باشد.
2. تشنج: تشنجها، که ممکن است در افرادی که تاکنون تاریخچه تشنج نداشتهاند، ظاهر شوند.
3. تغییرات در شخصیت و رفتار: این شامل تغییرات در حالت روحی، اختلالات در تفکر، تغییرات در تمرکز و حافظه، و حتی تغییرات در رفتار اجتماعی میشود.
4. اختلالات حرکتی: اختلالاتی مانند عدم تعادل، مشکلات در مهار حرکات، و یا مشکلات در کنترل عضلات میتواند به دلیل فشار تومور بر بخشهای خاص مغز ایجاد شود.
5. اختلالات حسی: اختلالات در حواس مانند اختلالات بینایی و بینایی محدود، مشکلات در شنوایی، یا اختلالات در حس لامسه نیز ممکن است رخ دهند.
6. تغییرات در شیوه زندگی روزمره: این ممکن است شامل خستگی غیرمعمول، کاهش اشتها، و یا افزایش وزن یا کاهش وزن ناشی از عوارض تومور باشد.
توجه به این نکته مهم است که علائم فوق ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر ظاهر شوند و بستگی به مکان و اندازه تومور دارند. به هر حال، در صورت بروز هر یک از این علائم، بهتر است به زودی به پزشک مراجعه کرده و ارزیابی دقیق و تشخیص درست را انجام دهید.
جراحی برای حذف تومور GBM از درمانهای اصلی است. هدف اصلی این جراحی از بین بردن تومور و حفظ بافتهای سالم مغزی است. این عمل ممکن است با تکنیکهای مختلفی از جمله میکروسکوپ و ناوبری مغزی همراه با روشهای پیشرفته تصویربرداری همراه باشد تا حداکثر از حفظ بافت سالم اطمینان حاصل شود.
پس از جراحی، درمانهای پرتوی (رادیوتراپی) برای کنترل باقیمانده تومور و جلوگیری از بازگشت آن انجام میشود. این درمان میتواند به صورت مکمل یا پس از جراحی اعمال شود، و هدف آن کاهش حجم تومور و افزایش زمان بقا و کیفیت زندگی بیمار است.
درمانهای شیمی درمانی (کیمیوتراپی) نیز به صورت تکدارویی یا ترکیبی با هدف کاهش رشد تومور و کنترل تغییرات خطرناک بر روی سلولهای سرطانی اعمال میشود. این درمان میتواند به صورت همزمان با رادیوتراپی یا به عنوان درمان مکمل پس از آن انجام شود.
در کنار درمانهای اصلی، درمانهای مکمل و مکمل میتوانند در بهبود کیفیت زندگی و مدیریت عوارض درمانهای دیگر مفید باشند. این شامل درمانهای سازگاری، پشتیبانی روانی، و مراقبتهای نگهدارنده میشود.
پس از شروع درمان، نظارت منظم توسط تیم درمانی متخصص، شامل پزشک، پرستاران، و متخصصان ارشد، برای ارزیابی پیشرفت بیمار و جلوگیری از عود تومور بسیار حیاتی است.
پیشبینی نتایج درمان GBM بستگی به چندین عامل دارد که شامل موارد زیر میشود:
اندازه و موقعیت تومور: تومورهای بزرگتر و در محلهای حساس تر ممکن است بهتر پیشبینی نشوند.
جنس تومور: ویژگیهای مولکولی و ژنتیکی تومور نقش مهمی در پاسخ به درمانها و نتیجه آنها دارند.
سن بیمار: جوانتر بودن بیمار ممکن است به پیشبینی مثبتتری درمانی منجر شود.
پیشگیری
از آنجا که علل دقیق ایجاد GBM مشخص نیستند، پیشگیری از این نوع تومور مغزی به شرایط زیر متکی است:
بهداشت عمومی: ارزشیابی و بهبود عادات بهداشتی میتواند از جمله پیشگیریهای مهم باشد، از جمله جلوگیری از استفاده از ترکیبات سرطانزای موجود در محصولات تنفسی و استرس
گلیوبلاستوما یک تومور پیچیده و چالشبرانگیز است که نیازمند مطالعات بیشتر در زمینه پیشگیری، تشخیص و درمان آن است. تحولات پژوهشی جدید و نوآورانه میتواند بهبود در مدیریت و درمان این بیماری مهم را فراهم آورد.