عفونت ستون فقرات، که به عنوان اسپوندیلیت نیز شناخته می‌شود، می‌تواند یک بیماری جدی باشد که در صورت عدم درمان به موقع، منجر به عوارض خطرناکی خواهد شد. ستون فقرات شما نقش حیاتی در بدن ایفا می‌کند؛ این ستون محکم بدن از شما در برابر آسیب‌ها محافظت کرده و به شما امکان حرکت می‌دهد. اما این بخش اساسی نیز می‌تواند در معرض عفونت قرار گیرد. در این مقاله از سایت دکتر گیو شریفی متخصص و جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات، به بررسی جامع عفونت ستون فقرات می‌پردازیم.

عفونت ستون فقرات چیست؟

عفونت ستون فقرات، که به اسپوندیلیت نیز معروف است، یک بیماری جدی است که بر اثر ورود باکتری، قارچ یا ویروس به ستون فقرات ایجاد می‌شود. این عفونت می‌تواند استخوان‌ها، دیسک‌ها، مفاصل یا بافت‌های اطراف ستون فقرات را تحت تأثیر قرار دهد.

عفونت ستون فقرات می‌تواند بسیار خطرناک باشد و در صورت عدم درمان به موقع، منجر به عوارض جدی مانند موارد زیر شود:

عوارض ستون فقرات

آبسه اپیدورال: تجمع چرک در فضای اپیدورال که نخاع و اعصاب را احاطه می‌کند.
استئومیلیت: عفونت استخوان که می‌تواند منجر به تخریب استخوان و غضروف شود.
آسیب عصبی: عفونت می‌تواند به اعصاب ستون فقرات آسیب برساند و منجر به ضعف، بی‌حسی یا فلج شود.
سپسیس: یک عفونت خونی بالقوه کشنده که می‌تواند منجر به نارسایی ارگان و مرگ شود.

علائم عفونت ستون فقرات

علائم این بیماری می‌تواند بسته به محل و شدت عفونت متفاوت باشد. برخی از علائم رایج عبارتند از:

• درد شدید و مداوم در کمر یا گردن
• تب و لرز
• بی‌حالی و ضعف
• کاهش وزن غیرقابل توضیح
• سفتی و درد در مفاصل ستون فقرات
• مشکل در راه رفتن یا ایستادن
• بی‌حسی یا ضعف در بازوها یا پاها
• اختلال در عملکرد روده یا مثانه

علت عفونت ستون فقرات

اسپوندیلیت می‌تواند به چندین روش رخ دهد، از جمله:

انتقال عفونت از طریق جریان خون: باکتری‌ها یا سایر عوامل بیماری‌زا می‌توانند از طریق جریان خون به ستون فقرات راه پیدا کرده و در آنجا لانه‌گزینی کنند. این امر اغلب در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، مانند مبتلایان به دیابت یا بیماری‌های کلیوی، رخ می‌دهد.
جراحی یا ضربه: جراحی ستون فقرات یا آسیب‌های تروماتیک مانند شکستگی‌ها می‌توانند راه ورود باکتری‌ها به ستون فقرات را باز کنند.
عفونت‌های موضعی: عفونت‌هایی که در سایر نقاط بدن مانند پوست یا دستگاه ادراری وجود دارند، می‌توانند به ستون فقرات سرایت کنند.
بیماری‌های التهابی: برخی از بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید می‌توانند خطر ابتلا به عفونت ستون فقرات را افزایش دهند.

تشخیص عفونت ستون فقرات

پزشک برای تشخیص این بیماری از سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های مختلف استفاده می‌کند. برخی از آزمایش‌های رایج عبارتند از:

آزمایش خون: برای بررسی وجود عفونت، شامل شمارش گلبول‌های سفید خون و سطح پروتئین‌های التهابی.
تصویربرداری: از روش‌هایی مانند اشعه ایکس، MRI یا CT اسکن برای بررسی ستون فقرات و جستجوی علائم عفونت مانند آبسه یا التهاب استفاده می‌شود.
آزمایش مایع نخاعی: در برخی موارد، ممکن است برای بررسی عفونت در مایع اطراف نخاع، نمونه‌برداری از مایع نخاعی انجام شود.

درمان عفونت ستون فقرات

درمان این بیماری به نوع و شدت عفونت بستگی دارد. هدف اصلی درمان، از بین بردن عفونت و جلوگیری از آسیب بیشتر به ستون فقرات و نخاع است.

آنتی‌بیوتیک‌ها (درمان دارویی ستون فقرات)

تجویز آنتی‌بیوتیک‌های وریدی برای دوره‌های طولانی (معمولاً 4 تا 6 هفته) بخش اصلی درمان عفونت ستون فقرات است. نوع آنتی‌بیوتیک بر اساس نوع باکتری یا قارچی که باعث عفونت شده، توسط پزشک تعیین می‌شود.

جراحی:

در برخی موارد، ممکن است برای تخلیه آبسه یا سایر عفونت‌ها، یا برای تثبیت ستون فقرات در صورت آسیب دیدگی ناشی از عفونت، نیاز به جراحی ستون فقرات باشد.

توانبخشی:

پس از کنترل عفونت، ممکن است برای کمک به بهبودی و بازیابی عملکرد، نیاز به فیزیوتراپی یا سایر اشکال توانبخشی باشد. فیزیوتراپی می‌تواند شامل تمریناتی برای تقویت عضلات اطراف ستون فقرات، بهبود دامنه حرکت و کاهش درد باشد.

مراقبت‌های حمایتی:

علاوه بر درمان‌های خاص ذکر شده، اقدامات حمایتی دیگری نیز می‌تواند برای کمک به مدیریت علائم و بهبود کلی شما انجام شود. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مسکن‌ها: برای تسکین درد و التهاب می‌توان از داروهای مسکن مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا داروهای مسکن اپیوئیدی استفاده کرد.
استراحت: استراحت کافی برای بدن شما مهم است تا بتواند با عفونت مبارزه کند. از فعالیت‌های شدید یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
اعمال گرما یا یخ: استفاده از کمپرس گرم یا سرد می‌تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
تغذیه: خوردن غذاهای سالم و مغذی برای کمک به تقویت سیستم ایمنی بدن و ترویج بهبودی مهم است.

پیشگیری از عفونت ستون فقرات

برای کاهش خطر ابتلا، اقدامات مختلفی وجود دارد، از جمله:

حفظ بهداشت خوب:

• دست‌های خود را به طور مرتب با صابون و آب بشویید، به خصوص قبل از غذا خوردن و بعد از استفاده از توالت.
• از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنید، اگر کسی عفونت دارد.
• زخم‌ها و جراحت‌ها را به درستی درمان کنید، آن‌ها را تمیز و خشک نگه دارید و از پانسمان استریل استفاده کنید.
• از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند مسواک، حوله و تیغ ریش‌تراشی خودداری کنید.

تقویت سیستم ایمنی بدن:

• خوردن غذاهای سالم و مغذی که شامل میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل هستند.
• به طور منظم ورزش کنید.
• استراحت کافی داشته باشید.
• از مصرف دخانیات و مصرف بیش از حد الکل خودداری کنید.
• استرس خود را به طور موثر مدیریت کنید.

کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های دیگر:

• به طور منظم معاینات پزشکی خود را انجام دهید و تمام واکسن‌های توصیه شده را دریافت کنید.
• اگر دیابت یا بیماری مزمن دیگری دارید، آن را به درستی کنترل کنید.
• از اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از عفونت‌های مقاربتی استفاده کنید.
• اگر در معرض خطر عفونت‌های خونی هستید، مانند استفاده از داروهای تزریقی، اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از عفونت انجام دهید.

مراقبت از کمر و ستون فقرات:

• حفظ وضعیت بدنی مناسب هنگام ایستادن، نشستن و راه رفتن.
• از بلند کردن اجسام سنگین به طور صحیح خودداری کنید.
• از تشک و بالش مناسب استفاده کنید.
• ورزش‌های تقویتی و کششی را برای تقویت عضلات کمر و افزایش انعطاف‌پذیری انجام دهید.

به یاد داشته باشید که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. با اتخاذ این اقدامات احتیاطی ساده، می‌توانید خطر ابتلا به این بیماری جدی را به طور قابل توجهی کاهش دهید.

در پایان

پیشگیری از عفونت ستون فقرات از طریق حفظ بهداشت شخصی، تقویت سیستم ایمنی، کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های دیگر، و مراقبت از کمر و ستون فقرات می‌تواند بهبودی عمده‌ای در کاهش خطر این بیماری جدی به وجود آورد.