دررفتگی یا لقی مهره کمری شرایطی است که طی آن یکی از مهره‌های ستون فقرات بر روی مهره دیگر بلغزد. این اتفاق معمولا در مهره‌های پایینی کمر رخ می‌دهد. در بعضی موارد، این حادثه ممکن است سبب فشردگی نخاع و ریشه‌های عصبی شده که پیامد آن درد در پشت، بی‌حسی یا ضعف در پاها خواهد بود. در موارد نادری، لقی مهره کمری می‌تواند سبب اختلال در عملکرد روده‌ و مثانه نیز شود.
گاهی اوقات زمانی که یک مهره کمری از محل خود سر خورده و خارج می‌شود، ممکن است فرد هیچگونه عارضه‌ای را احساس نکند. اما پس از چند سال ممکن است درد در نواحی پایین کمر احساس شود که همراه با ضعف و بی حسی در پاها است.
علت لقی مهره کمری چیست؟
مهره‌ها در کمر بوسیله مفصل‌های متعدد و کوچکی به هم متصل شده‌اند به گونه‌ای که امکان حرکت آن‌ها را نیز فراهم می‌کند. چنانچه یک یا تعدادی از این مفاصل دچار اختلال شوند سبب حرکت مهره‌های مربوطه می‌شوند. این اختلالات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• نقص مادر زادی مفاصل
• آسیب به مفاصل در اثر حوادث و جراحات
• استفاده بیش از اندازه از مفاصل که سبب پارگی یا شکستگی مهره کمری شود
• آسیب مفاصل در اثر عفونت یا آرتریت
لقی و دررفتگی مهره کمری در کودکان و نوجوانانی که فعالیت ورزشی دارند نیز دیده می‌شود. بعضی ورزش‌ها مانند ژیمناستیک و وزنه برداری بدلیل استفاده بیش از حد از ستون فقرات می‌تواند سبب آسیب به مهره‌ها شده و به لقی مهره کمری بی‌انجامد.
افراد مسن نیز بدلیل شکستگی ناشی از پوکی استخوان یا استفاده بیش از حد از مفاصل، دچار لقی مهره کمری می‌شوند.
عوارض لقی مهره کمری
• درد در پشت و نشیمن گاه
• دردی که از نواحی پایین و پشت به سمت پاها کشیده می‌شود
• بی‌حسی و ضعف در یک یا هر دو پا
• اختلال و سختی حین راه رفتن
• درد در پا، پشت و نشیمن گاه که در اثر خم شدن یا پیچیدن تشدید می‌شود
• اختلال در کنترل مثانه و روده
گاها نیز ممکن است لقی مهره کمری هیچ عارضه‌ای به همراه نداشته باشد.
روش تشخیص لقی مهره کمری
با آنالیز تصویر اشعه ایکس از کمر پزشک می‌تواند شکستگی‌ها، ترک‌ها و دررفتگی‌های مهره کمری را تشخیص دهد. همچنین انجام CT اسکن یا MRI نیز می‌تواند به تشخیص و برنامه ریزی جهت درمان بهتر کمک کند.
درمان لقی مهره کمری
درمان اولیه لقی مهره کمری با متوقف (ثابت) کردن هر گونه حرکت فیزیکی که احتمال آسیب به مهره‌ها را داشته باشد آغاز می‌شود. به منظور تسکین درد، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسین تجویز خواهد شد. مصرف آسپرین برای افراد زیر 20 سال به علت خطر ابتلا به سندروم Reye که یک بیماری جدی است ممنوع می‌باشد. استامینوفن نیز می‌تواند برای تسکین درد مفید باشد. پزشک معمولا فیزیوتراپی را تجویز خواهد کرد تا عملکرد ماهیچه‌ها را تقویت کند. در افراد دارای اضافه وزن، کاهش وزن نیز می‌تواند مفید باشد. چنانچه درد تشدید یافت و به نقاط دیگر سرایت کرد، به گونه‌ای که سبب آسیب به نخاع و ریشه اعصاب شود، جراحی می‌تواند مفید باشد. جراحی با هدف برداشتن استخوان یا سایر بافت‌ها به منظور کاهش فشار بر نخاع و اعصاب انجام می‌شود.
اگر می‌خواهید در مورد جراحی دیسک و مهره کمری مطالعه کنید، روی لینک آن کلیک کنید. همچنین می‌توانید برای مشاوره با ما در تماس باشید.